SVT kan heel trots zijn op het enorme legioen vrijwilligers dat zich inzet voor de club. Iedere maand interviewt Annemarie Kasper een van hen. Of twee. Of een hele familie! De interviews met Willy Kruit, Robert Jansen, Annie Klasen, Andries van der Hoek, Jan Reijntjes, Roelie Lokhorst, familie Veldman, Hans & Henk Westerhof, Greetje Panman, Egbert Leiting & Gabriëlla Kats, Klaas Boonstra, Harold Darwinkel, Roelof Leuning, Arie Dallinga, Björn Nienhuis, Jordy Dekker, Anneke Timmer en Harald Homan kun je op de website teruglezen door op hun namen te klikken.
Op het lijstje van Margriet staan meerdere ‘Jan-nen’, dus na Jan Zwiers eind maart snel door naar de volgende Jan die veel doet voor SVT: Jan Hoogenberg!
Veel Tynaarloërs kennen Jan van zijn eigen stukje ‘Duitse’ tribune bij voetbalwedstrijden in en tegenover de kroeg. “Ik hou van Zuid-Duitsland en Oostenrijk. Mensen zijn er relaxt!” Er is in het dorp geen grotere fan van Bayern München en Duits voetbal dan Jan. “Behalve Johan Timmer dan! Die kiekt alles van voetbal.” Jan gaat vijf tot zes keer per jaar naar FC Bayern.
Het leven van Jan kun je bijna ’op z’n Jambers’ beschrijven: ‘Overdag werkt hij in de bouw, maar ’s avonds transformeert hij in een monteur van brommers en (cross-)motoren’. Tel daar verder bij op:
- Sinds jaren in actie als leider van het meidenteam (en tegenwoordig is dat het senioren damesteam) waarin onder andere dochter Mandy (“Ik probeer redelijk objectief te blijven, maar denk dat zij meer commentaar krijgt dan de rest”) en vriendin Yvette (“Ze is net begonnen, maar als ik zeg ‘Blijf bij je man’, dan doet ze dat!”) spelen;
- De cafetaria die hij sinds ’97 – nog steeds samen met inmiddels ex-vrouw Marjan – runt;
- Zoon Nick en dochter Mandy, én een beetje aandacht voor zijn vriendin Yvette;
- Het netjes houden van ‘de keet’ in en rondom het huis, en
- Zijn liefde voor Zuid-Duitsland en Oostenrijk: “We zijn druk bezig met het organiseren van Oktoberfest, grootser dan ooit!”
En je snapt: ook deze Jan heeft het ‘druk druk druk’!
Jan woont nu bijna 25 jaar in Tynaarlo, maar is hier niet geboren. “Ik werd monteur in de wegracerij en reisde de hele wereld over; later was dat met de grand prix cross.” Sinds een jaar of acht voetbalt hij weer. Op donderdagavond is de training van het vierde elftal. “De veteranen!”
Of hij zelf een goede speler is? “Middelmatig. Ik ben geen trapper of duwer, maar ik schuw het duel niet. Ik ga niet aan de kant, hè”, zegt hij met een grijns. “En al zou je het misschien niet zeggen, qua postuur: Ik heb een redelijk goede conditie! Ik ben niet snel moe.”
Waar hij een hekel aan heeft, is onderuit schoffelen. “En grof taalgebruik! Dat mag ook wel een keer gezegd worden: Ik wil geen scheldpartijen in het veld! Dat hoort niet bij voetbal!” Zijn dames speelden een keer op zaterdag tegen een team uit een ‘gelovig dorp’. “Geloof me: de woorden die mijn meiden daar naar zich toe kregen geslingerd, daar was weinig christelijks aan! Ik heb de scheidsrechter toen gevraagd om er iets van te zeggen.”
Elke dag na het werk sleutelen in de werkplaats, donderdagavond zelf trainen, zaterdag de wedstrijden van JO-19 waarin Nick speelt bijwonen, plus het meidenteam coachen, en op zondag zelf een wedstrijd spelen met het vierde: “Het werd een beetje teveel!”. Met training geven is Jan daarom vorig jaar gestopt.
“Het is lastig om op zaterdag een damesteam compleet te krijgen. Speelsters van rond de vijftien, zestien krijgen zaterdagbaantjes die niet altijd te combineren zijn met de wedstrijden op zaterdag. Sommigen zijn halverwege dit seizoen gestopt. Daarom is het zo belangrijk dat SVT veldverlichting krijgt, zodat doordeweeks kan worden gespeeld.” Ook kwakkelt een aantal speelsters met blessures, waardoor ze niet inzetbaar zijn. “Tegenstanders lopen tegen hetzelfde aan: ze nemen veel dames uit het eerste mee. Die spelen soms tweede klasse, terwijl mijn team uitkomt voor de vijfde klasse. Onsportief…” Qua spel komt er steeds meer structuur in: “Ik wil focussen op meer overtikken en minder wegtrappen.”
Naast leider is Jan ook coördinator bij de jeugd, samen met Johan Boer, René Veldman en Hans & Henk Westerhof. Teamindelingen maken is één; daarnaast gaat het jeugdvoetbal helemaal op de schop. “Dit seizoen gaan de F-jes zes tegen zes spelen, op de helft van het veld. Het jaar daarop twee tegen twee en vier tegen vier, op kleine veldjes. Dat heeft gevolgen: als club hebben we meer materiaal, zoals doeltjes, nodig.” Voordeel is dat het spel zal veranderen. “Ze leren beter overspelen, en zullen minder als ‘één dikke kloet’ over een groot veld rennen. In Engeland en Duitsland doen ze het al langer zo; wij in Nederland moeten ook wel wat.”
Samen met diezelfde Johan Boer en Henk Westerhof, maar ook met Bert Venema, Lammert Timmer en Alfred Holman, zit Jan in een club die zich bezighoudt met de veldverlichting. Alfred zit erbij voor het subsidieverhaal, Henk namens het Bestuur en Arie Dallinga wordt betrokken vanuit zijn rol richting de Bouwcommissie. Johan heeft connecties bij de gemeente, is thuis in die wereld en is qua communicatie met ambtenaren nét wat politieker dan Jan. Of, zoals Jan het zelf uitdrukt: “Praot’n gaat ‘m goed af! Hij is wat tactischer!”
Samen met – daar is hij weer! – Johan Boer, én met Johan Timmer, André Ipema en Luit Wieringa, is Jan al maanden druk bezig met het organiseren van een muziekweekend. “We organiseerden al een paar keer een Oktoberfest bij Café Centraal, maar de ultieme wens was natuurlijk om het in een feesttent te houden!” En dat is gelukt! Het muziekweekend is van 15 tot en met 17 september aanstaande, met op vrijdag een Hollandse avond (met Jannes, Stef Ekkel, de Dikdakkers, Lucas en Gea en dj Stephan Leur), zaterdag het Oktoberfest (met een geweldige band en dj Otto) en op zondag ‘fruhshoppen’ voor jong en oud met de Stroomdalkapel, het accordeonduo Luuk en Gea en het trompetduo Gebroeders Weggemans. “We zitten bijna wekelijks bij elkaar, want er komt natuurlijk meer bij kijken dan in het café.”
De liefde voor Zuid-Duits taferelen uit zich verder ‘in het groen’: “Ik ben gek met mien bloem’n!”. Trots laat Jan een foto van zijn ‘veranda’ zien, waar ’s zomers de dikke trossen witte en roze bloemen uitbundig bloeien. “Een paradijs!” dat verder ooit werd aangekleed met een Duits vlaggetjes, dat gejat werd. “Maar ik heb het op camera!”
Gezelligheid is een belangrijk thema. “Daar gaat het allemaal om! We zijn een kleine club, maar we hebben weinig verloop van leden. Met het vierde dit jaar naar Madrid!” Gezellig! “En zet er maar in: Als er nog meer dames mee willen doen: ze zijn van harte welkom! Alle leeftijden!”