Vrijwilliger van de maand maart: Annie Klasen

SVT kan heel trots zijn op het enorme legioen vrijwilligers dat zich inzet voor de club. Iedere maand interviewt Annemarie Kasper een van hen. De interviews met Willy Kruit en Robert Jansen kun je hier teruglezen.

Vrijwilligster van de maand maart is Annie Klasen.

Annie Klasen 1Nog van maart, inderdaad, omdat Annie toen geen tijd had om geïnterviewd te worden, maar begin april, na de gymuitvoering, daar wel ‘graag’ tijd voor maakte… :-)

Onlangs haalde ze nog de krant, naar aanleiding van haar optreden tijdens de gymuitvoering in Tynaarlo, RIO DE TYNAARLOOOO! Al 77 jaar, maar nog even soepel in de heupen. Dat was te zien tijdens het spetterend optreden dat ze gaf met de dames conditiegroep. Waarna ze ‘en passant’ voorzitter Siep Diemer in het Holland Limonade huis uitdaagde tot het uitvoeren van een spagaat…

We hebben het natuurlijk over Annie Klasen. Al 59 jaar lid van SVT en van plan om de 60 vol te maken. En daar dan vervolgens nog heel wat jaren aan vast te plakken.

Het is lastig om Annie te pakken te krijgen. Kwiek als ze is, is ze elke dag ‘op tjak’. Al vaker probeerde ik haar te strikken voor een interview. ‘Ik was zo donders zenuwachtig’, bekent Annie. Dus toen ik haar in maart vroeg, had ze geen tijd ‘want ik moet mien daansie veur de oetvoering instudeer’n’. En toen ik even later in het gips zat, was Annie opgelucht, want ‘ik hoopte dat van oetstel afstel zol kom’n’. Maar deze zaterdagochtend komt ze er niet onderuit. ‘Hoeveel tijd heb je nodig? Want ik moet zo nog eem in de tuun an’t rop’n!’. ‘Tien minuten’, lieg ik. Wetend dat Annie een icoon is dat niet in tien minuten te vangen is…

We hebben best wel wat gemeen. Annie werd op 7-7 van het afgelopen jaar 77 jaar; ik trouwde op 7-7-2007. En waar ik onlangs aan de slag ging bij Stichting Het Drentse Landschap, blijkt Annie daar bijna dagelijks te vertoeven. De foto’s zijn het levendige bewijs. Een prachtig boek dat door Geesje Kamps werd samengesteld bladeren we door. Mooie foto’s en een ‘slogan’ die staat als een huis: ‘Het Drentse Landschap geeft veel vertier, en ons veel wandel- en fietsplezier!’

Je zou het niet zeggen dat ze al 77 is, want we zien Annie op de fiets in het Groninger land, Annie aan de sjouw ‘ergens op de grens met Friesland’, en ze blijkt ook nog moerassen te trotseren! ‘Maar toen was ik wel even bang!’. Het fotoboek bevat meer tekstjes op rijm (‘We voelen ons nog behoorlijk kwiek, en fietsen zo een rondje Hoornse Diep!’), en Annie dicht zo voor de vuist weg een mooi antwoord op mijn vraag of ze haar haar soms verft (want: geen spatje grijs te zien!): ‘Grijs zijn, dat wil ze niet, en nu lijkt ze dus een jonge griet!’

Grote kans dat u Annie – letterlijk – tegen het lijf loopt, want lopen doet ze, elke dag 5 kwartier. Een keer per week maakt ze een mooie tocht met Geesje Kamps, en op maandagmiddag gaat ze ‘op struun’ met Jannie Hoving.

Ze was altijd al goed in sport. Gek is het dus niet dat ze opsomt dat ze al meer dan 40 jaar volleybalt (vanaf 1974), en al evenzo lang aan volksdansen doet. En dus ook nog eens wekelijks veel plezier heeft met de SVT-damesconditiegroep. ‘Maar ik krieg concurrentie! Misschien ben ik binnenkort niet meer de oldste, want er heeft zich iemand aangemeld die 80 is!’ grijnst ze.

Dan vrijwilligerswerk. Daarvoor heeft ze ook nog een beetje tijd in haar drukke schema. ‘Zolang ik op gym zat, heb ik de gymmeesters en –juffen geholpen met de keurgroep. Dat was iedere zaterdagmorgen. In 1997 ben ik daarmee gestopt.’ Annie laat een mooi boekwerkje zien dat ze als afscheidscadeautje kreeg, met daarin onder andere de volgende dichtregels: ‘Een gymles vervangen, de turnsters assisteren, menig Tynaloër jongere, heeft van jou iets mogen leren!’

Daarnaast is Annie de vaste ‘nietster’ van het sportkrantje. ‘En ik breng ze rond, op de fiets. In Tynaarlo in de Dorpsstraat en aan de Brink, en ik fiets ook naar Zeegse, Oudemolen en Vries’. Denk nou niet dat ze daar de elektrische fiets voor gebruikt. ‘Nee hoor, liever mijn gewone!’

Duidelijk is dat ze een druk leven heeft. De compostbak roept, de tuin moet aan kant. Annie houdt haar huis en tuin graag netjes. Of ze verder nog iets kwijt wil? ‘Ik ben in Tynaarlo geboren, en 7 keer (weer die 7!) binnen Tynaarlo verhuisd. Ik woon hier heel graag en wil er nooit meer weg! Ik heb een prachtig uitzicht, praat regelmatig met de buurkinderen die op de trampoline hier tegenover springen en vind dit buurtje heel gezellig.’

Sluiten we af met het mooiste compliment dat iemand maar kan krijgen, uit de mond een van de buurkinderen:

‘Ik wil later net zo worden als Annie!’

Annie Klasen 5Annie Klasen 6Annie Klasen 7

©2024 Sportvereniging Tynaarlo. Alle rechten voorbehouden. KvK nummer 40045564

Login met je gegevens

Je gegevens vergeten?